چرا در بیشتر مواقع مطلقه بودن یک نقصان محسوب می‌شود؟

مگر یک مرد یا زن مطلقه حق زندگی ندارد؟

مگر او خواستار یک زندگی ایده‌آل و مطلوب نیست؟

در ازدواج مجدد تنها گزینه آنها باید همتایان مطلقه باشد؟

به همه مطلقه‌ها باید به یک چشم نگاه کرد؟

مُهر طلاق یعنی پایان زندگی؟