ساده که می‌شوی، همه چیز خوب می‌شود

خودت، غمت، مشکلت، غصه‌ات،

هوای شهرت، آدمهای اطرافت، حتی دشمنت.

 

یک آدم ساده که باشی

برایت فرقی نمی‌کند که تجمل چیست

که قیمت تویوتا لندکروز چند است

فلان بنز آخرین مدل، چند ایربگ دارد

 

مهم نیست:

نیاوران کجاست

شریعتی و پاسداران و فرشته و الهیه کدام حوالی‌اند

رستوران چینی‌ها گرانترین غذایش چیست

 

ساده که باشی؛

همیشه در جیبت شکلات پیدا می‌شود

همیشه لبخند بر لب داری

بر روی جدول‌های کنار خیابان راه می‌روی

زیر باران، دهانت را باز می‌کنی و قطره قطره می‌نوشی

آدم برفی که درست می‌کنی

شال گردنت را به او می‌بخشی

 

ساده که باشی؛

همین که بدانی بربری و لواش چند است

کفایت می‌کند

نیازی به غذای چینی نیست

آبگوشت هم خوب است

 

ساده که باشی....

 

آدم‌های ساده را دوست دارم

بوی ناب آدم می‌دهند...

 

پ.ن: نام سراینده این قطعه رو نمیدونم اگه میدونید بگید تا زیر مطلب بزنم.

پ.ن2: منبع فعلی= یک نامه الکترونیکی