عاشق روفرشی‌ام؛

نه بخاطر خودش و نه به خاطر فرش روشن زیرش؛

و نه بخاطر جرقه‌های تند و تیزی که هنگام جمع کردنش دستانم رو می‌سوزونه؛

 

فقط و فقط بخاطر حس ترس و لذتی که از دیدن جرقه‌ها در دلم ایجاد می‌شه...

اینکه آگاهانه دلت رو به دریا بزنی و به استقبال هیجان بری،

به مراتب شیرین‌تر از ناآگاهانه زندگی کردن.ه.


...؛